سابقه و هدف: کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده (IBD) و از معضلات سیستم درمانی دنیا محسوب می شود. هزینه های زیاد مادی و معنوی، عوارض ازمان بیماری، مصرف طولانی مدت داروها و عدم کفایت درمان های مرسوم در کنترل کامل علایم، ضرورت توجه بیشتر و به کارگیری درمان های مکمل را آشکار می کند. هدف این مطالعه اولویت بندی و معرفی گیاهان دارویی ذکر شده در منابع طب ایرانی جهت یافتن ایده هایی نو برای تولید داروهای مناسب و موثر در درمان کولیت اولسراتیو می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کتابخانه ای، از کلیدواژه های «سحج امعاء، قروح امعاء، قروح معی و قرحه امعاء» در 5 کتاب معتبر دارویی طب ایرانی «القانون فی الطب، الابنیه عن حقایق الادویه، الاغراض الطبیه و المباحث العلاییه، تحفه المومنین، مخزن الادویه» برای یافتن گیاهان دارویی موثر بر کولیت اولسراتیو استفاده شد. پس از امتیازدهی و اولویت بندی بر اساس تعدد به کارگیری و شدت اثرگذاری از دیدگاه اطبا، مطالعات مرتبط با تاثیر آنها بر بیماری های التهابی و اولسراتیو دستگاه گوارش، مکانیسم اثر و مواد موثرشان نیز در پایگاه های علمی بررسی گردید. یافته ها: از 59 گیاه به دست آمده، بیشترین امتیازها به ترتیب مربوط به «برنج، ترشک، بارهنگ، باقلا و شنگ» بود که اثرات آنها در بیماری های التهابی و اولسراتیو دستگاه گوارش در مطالعات حیوانی و بالینی نوین نیز به اثبات رسیده است. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن مشابهت علایم دو بیماری سحج امعاء و کولیت اولسراتیو، شاید بتوان این دو را معادل هم قرار داد. با توجه به مکانیسم اثر ضدالتهابی و ترمیم کنندگی زخم اکثر گیاهان دارویی ذکرشده در این مطالعه، ممکن است بتوانیم در طراحی مطالعات بالینی و ساخت داروهای جدید برای رسیدن به درمان هایی با رویکرد طب ایرانی در بهبود کولیت اولسراتیو و بیماری های التهابی دستگاه گوارش، از آنها بهره ببریم.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر سطوح مختلف تیمول بر فاکتورهای خونی، تغذیه ای و بازماندگی قزل آلای رنگین کمان در برابر باکتری Yersinia ruckeri بود. بدین منظور در قالب طرح کاملا تصادفی از یک گروه شاهد (غذای تجاری) و 2 تیمار آزمایشی شامل: تیمار اول ( تیمول 5/0 درصد) و تیمار دوم (تیمول 1 درصد) هر کدام با سه تکرار استفاده شد. سپس به مدت 7 هفته با جیره های آزمایشی غذادهی شدند. سپس جهت بررسی مقاومت ماهیان، تیمارهای مورد نظر و همچنین گروه شاهد با باکتری Yersinia ruckeri مورد مواجه قرار گرفتند و در نهایت شاخص ها مقایسه شد. نتایج نشان داد که درصدهای مختلف عصاره تیمول تاثیر معناداری بر میزان بازماندگی ماهیان قزل آلای رنگین کمان ندارند (05/0≤p). در خصوص شاخص های خونی قبل از مواجهه، نتایج همچنین نشان داد تیمار 5/0 درصد تیمول بر هیچ کدام از شاخص های خونی اثر معناداری نداشت اما تیمار 1 درصد عصاره تیمول به شکل معنا داری باعث افزایش مقدار هموگلوبین و غلظت هموگلوبین داخل گلبولی شد (05/0≥p). با این حال اندازه گیری شاخص های خونی پس از مواجهه باکتریایی در تمام پارامترهای خونی عدم معنا داری را نشان داد. مقایسه شاخص های رشد در بین تیمارهای مختلف نشان داد که افزودن 5/0 درصد عصاره تیمول به جیره غذایی اختلاف معنا داری در مقادیر وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه، نسبت بازده پروتئین و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد و تیمار 1 درصد تیمول دارد. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نشان داد تیمول محرک رشد و همچنین بهبود دهنده شرایط تغذیه ای در ماهی قزل الای رنگین کمان می باشد.

سابقه و هدف: درختان راش بومی جنگل های شمال ایران (Fagus orientalis Lipsky) یکی از با ارزش ترین گونه های جنگلی محسوب می شوند. راشستان های شمال ایران جزء جنگل های بسیار ارزشمند پهن برگ سبز تابستانه واقع در نیم کره شمالی هستند، زیرا از طرفی این راشستان ها با زادآوری طبیعی بوجود آمده اند و از طرف دیگر با توجه به اینکه مربوط به دوران سوم زمین شناسی می باشند، جزء جنگل های کهن کره زمین به شمار می آیند. قارچ Biscogniauxia nummularia (Bull.) Kuntze قارچی با ماهیت اندوفیتی است که در شرایط مطلوب بعنوان قارچی بیمارگر عمل نموده و باعث ایجاد شانکر نواری (که معمولا تحت عنوان شانکر زغالی شناخته می شود) در گونه های راش می گردد. بیماری در درختان متاثر از تنش ایجاد می شود و بویژه دماهای گرم و خشکسالی های طولانی تابستان شرایطی مطلوب برای ایجاد بیمارگری در قارچ مذکور است.مواد و روش ها: طی بازدیدهای میدانی از راشستان های منطقه سنگده استان مازندران، درختان راش دارای علائم شدید شانکر زغالی، مشاهده شد. علائم بیماری به صورت لکه های گرد تا نواری سیاه رنگ برروی تنه و شاخه ها، هم چنین خشکیدگی و سرشکستگی در درختان راش منطقه قابل رویت بود. نمونه های متعدد از نسوج آلوده درختان جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. اسلایدهای میکروسکوپی از استرومای قارچی مستقر شده روی پوست درخت، تهیه و بر اساس کلیدهای معتبر شناسایی، مورد مشاهدات میکروسکوپی قرار گرفت. همچنین نمونه ها بر روی محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار کشت شده و عامل بیماری زا پس از خالص سازی با تکنیک های نوک ریسه و تک اسپور، با استفاده از بررسی های میکروسکوپی و صفات مورفولوژیکی شناسایی شد.نتایج و یافته ها: نتایج بررسی ها نشان داد قارچ عامل بیماری  Biscogniauxia nummulariaبوده که باعث خسارت شدید به درختان راش شده و پیش از این در بسیاری از کشورهای اروپایی به عنوان عامل شانکر زغالی راش شناسایی شده است. این گونه قارچی با داشتن برخی خصوصیات ریخت شناسی ویژه شامل داشتن استرومای نامسطح، دهانه پرتیس (Ostiole) تقریبا هم سطح با استروما و دارای پرز یا کرک، و آبی شدن نوک آسک در معرف های یدین و ملزر، شناسایی و از سایر گونه های نزدیک، تفکیک شد. بر اساس نتایج این تحقیق، این اولین گزارش از قارچ B. nummularia به عنوان عامل بیماری شانکر زغالی راش از ایران است. این قارچ بیشتر چرخه زندگی خود را به صورت اندوفیتی سپری کرده و تحت شرایط محیطی نامطلوب و بویژه تنش خشکی، از فیزیولوژی تغییر یافته میزبان بهره برده، به بافت میزبان حمله می کند و شانکرهایی روی تنه و شاخه ایجاد نموده، در درختان راش بالغ نیز منجر به پوسیدگی چوب می شود.نتیجه گیری: ارتباط مستقیم میان پیامدهای تغییرات اقلیمی بویژه تنش آبی و دمایی در میزبان و توسعه پاتوژن های جنگلی در مورد چندین قارچ بیمارگر مهم و کلیدی از جمله قارچ B. nummularia توسط محققین مختلف در دنیا گزارش شده و مشخص شده است تنش های محیطی نقش مهمی در توسعه و شدت بیماری حاصل از این قارچ روی درختان راش در نقاط مختلف دنیا دارد. در این میان، بعنوان یکی از الزامات مدیریت بیماری، شناسایی ویژگی های فنوتیپی و ژنوتیپی جمعیت های این قارچ در کشور و شناسایی پراکنش و فراوانی بیماری می باشد که می تواند در گزینش استراتژی های مدیریت آن نیز بسیار مفید باشد. از سوی دیگر، با توجه به پیش بینی تغییرات نامطلوب اقلیمی پیشرونده در آینده که عامل مهم توسعه بیماری محسوب می شوند، نظارت مداوم بر تغییرات جاری در رویشگاه های طبیعی راش باید در برنامه های پایش اکوسیستم های جنگلی به منظور پیش بینی تغییرات آتی، پیامدهای اکوسیستمی احتمالی و به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از مدیریت پایدار جنگل گنجانده شود.سابقه و هدف: درختان راش بومی جنگل های شمال ایران (Fagus orientalis Lipsky) یکی از با ارزش ترین گونه های جنگلی محسوب می شوند. راشستان های شمال ایران جزء جنگل های بسیار ارزشمند پهن برگ سبز تابستانه واقع در نیم کره شمالی هستند، زیرا از طرفی این راشستان ها با زادآوری طبیعی بوجود آمده اند و از طرف دیگر با توجه به اینکه مربوط به دوران سوم زمین شناسی می باشند، جزء جنگل های کهن کره زمین به شمار می آیند. قارچ Biscogniauxia nummularia (Bull.) Kuntze قارچی با ماهیت اندوفیتی است که در شرایط مطلوب بعنوان قارچی بیمارگر عمل نموده و باعث ایجاد شانکر نواری (که معمولا تحت عنوان شانکر زغالی شناخته می شود) در گونه های راش می گردد. بیماری در درختان متاثر از تنش ایجاد می شود و بویژه دماهای گرم و خشکسالی های طولانی تابستان شرایطی مطلوب برای ایجاد بیمارگری در قارچ مذکور است.مواد و روش ها: طی بازدیدهای میدانی از راشستان های منطقه سنگده استان مازندران، درختان راش دارای علائم شدید شانکر زغالی، مشاهده شد. علائم بیماری به صورت لکه های گرد تا نواری سیاه رنگ برروی تنه و شاخه ها، هم چنین خشکیدگی و سرشکستگی در درختان راش منطقه قابل رویت بود. نمونه های متعدد از نسوج آلوده درختان جمع آوری و به آزمایشگاه منتقل شد. اسلایدهای میکروسکوپی از استرومای قارچی مستقر شده روی پوست درخت، تهیه و بر اساس کلیدهای معتبر شناسایی، مورد مشاهدات میکروسکوپی قرار گرفت. همچنین نمونه ها بر روی محیط کشت سیب زمینی دکستروز آگار کشت شده و عامل بیماری زا پس از خالص سازی با تکنیک های نوک ریسه و تک اسپور، با استفاده از بررسی های میکروسکوپی و صفات مورفولوژیکی شناسایی شد.نتایج و یافته ها: نتایج بررسی ها نشان داد قارچ عامل بیماری  Biscogniauxia nummulariaبوده که باعث خسارت شدید به درختان راش شده و پیش از این در بسیاری از کشورهای اروپایی به عنوان عامل شانکر زغالی راش شناسایی شده است. این گونه قارچی با داشتن برخی خصوصیات ریخت شناسی ویژه شامل داشتن استرومای نامسطح، دهانه پرتیس (Ostiole) تقریبا هم سطح با استروما و دارای پرز یا کرک، و آبی شدن نوک آسک در معرف های یدین و ملزر، شناسایی و از سایر گونه های نزدیک، تفکیک شد. بر اساس نتایج این تحقیق، این اولین گزارش از قارچ B. nummularia به عنوان عامل بیماری شانکر زغالی راش از ایران است. این قارچ بیشتر چرخه زندگی خود را به صورت اندوفیتی سپری کرده و تحت شرایط محیطی نامطلوب و بویژه تنش خشکی، از فیزیولوژی تغییر یافته میزبان بهره برده، به بافت میزبان حمله می کند و شانکرهایی روی تنه و شاخه ایجاد نموده، در درختان راش بالغ نیز منجر به پوسیدگی چوب می شود.نتیجه گیری: ارتباط مستقیم میان پیامدهای تغییرات اقلیمی بویژه تنش آبی و دمایی در میزبان و توسعه پاتوژن های جنگلی در مورد چندین قارچ بیمارگر مهم و کلیدی از جمله قارچ B. nummularia توسط محققین مختلف در دنیا گزارش شده و مشخص شده است تنش های محیطی نقش مهمی در توسعه و شدت بیماری حاصل از این قارچ روی درختان راش در نقاط مختلف دنیا دارد. در این میان، بعنوان یکی از الزامات مدیریت بیماری، شناسایی ویژگی های فنوتیپی و ژنوتیپی جمعیت های این قارچ در کشور و شناسایی پراکنش و فراوانی بیماری می باشد که می تواند در گزینش استراتژی های مدیریت آن نیز بسیار مفید باشد. از سوی دیگر، با توجه به پیش بینی تغییرات نامطلوب اقلیمی پیشرونده در آینده که عامل مهم توسعه بیماری محسوب می شوند، نظارت مداوم بر تغییرات جاری در رویشگاه های طبیعی راش باید در برنامه های پایش اکوسیستم های جنگلی به منظور پیش بینی تغییرات آتی، پیامدهای اکوسیستمی احتمالی و به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از مدیریت پایدار جنگل گنجانده شود.

حکمت بروز بیماری از مسائل پیچیده انسان در اعصار مختلف بوده است. در متون انسان شناسی سلامتی را برای تعالی انسان ضروری می دانند و بیماری را سدی برای پیشرفت بشر می شناسد. اما در روایات اسلامی به سازنده بودن بیماری اشاره شده است. این مقاله به تحلیل تأثیر بیماری بر تعالی انسان با نظر به فلسفه متعالیه همت گماشته است تا گامی در جهت غایت شناسی بیماری باشد. بنابراین به روش کتابخانه ای و با در نظر داشتن اصول فلسفی، حکمت متعالیه به تحلیل اثر یا اثرات بیماری بر انسان می پردازد. این تحقیق روشن می سازد که برخلاف نظر بسیاری از پزشکان و فلاسفه که بیماری را مُخِل رشد و تعالی انسان معرفی می کنند؛ بر اساس اصول حکمت متعالیه بیماری می تواند یکی از مهم ترین ابزار صعود و تعالی نفس انسان باشد. به عبارتی بیماری در همان نقش هایی که برای تعالی انسان مُضِر به نظر می رسد، می تواند یاری گر ارتقای او باشد. بر این اساس بیماری می تواند حداقل بر علم آموزی، عبادت، ذکر، تفکر و رأی، درک لذات، کنترل تشویش و اضطراب اثراتی مفید داشته باشد و حتی بهتر از سلامتی انسان را متنبه نموده، تعالی بخشد.

 مقدمه: استئوپروز و بیماری پریودنتال بیماری هایی چندعاملی هستند که عموما مرتبط با افزایش سن می باشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین بیماری های پریودنتال و پوکی استخوان بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی - مقطعی، از تعداد 98 زن که از آن ها تست سنجش تراکم استخوان تهیه شده بود و مورد معاینات پریودنتال قرار گرفته بودند، 75 نمونه که شرایط ورود به مطالعه را داشتند انتخاب و به سه گروه 25 تایی با میانگین سنی یکسان، دسته بندی شدند. معاینات پریودنتال شامل تعداد دندان های از دست رفته، عمق پروبینگ، تحلیل لثه، از دست دادن چسبندگی کلینیکی، شاخص پلاک و شاخص لثه ای انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت (a=0.05).یافته ها: میزان از دست رفتن چسبندگی کلینیکی، شاخص لثه ای، در افراد استئوپروتیک (p value=0.004) و میزان تحلیل لثه در گروه های استئوپروتیک و استئوپنیک نسبت به گروه نرمال (p value =0.001) به طورمعنی داری بیشتر بود. در مورد شاخص پلاک، شاخص لثه ای، عمق پروبینگ و تعداد دندان موجود در دهان تفاوت معنی دار گزارش نشد (p value>0.05). همبستگی سن با شاخص لثه ای (p value=0.001)، شاخص پلاک (0.03 =p value) و تحلیل لثه (p value=0.001) مستقیم و معنی دار بود، در صورتی که این رابطه با عمق پروبینگ واز دست رفتن چسبندگی کلینیکی معنی دار نبود (p value>0.05). شاخص لثه ای با شاخص پلاک (p value =0.00002) و عمق پروبینگ (p value=0.00003) ارتباط مستقیم و معنی دار داشت ولی رابطه آن با تحلیل لثه و از دست رفتن چسبندگی کلینیکی تفاوت معنی دار نداشت (p value>0.05). شاخص پلاک با تحلیل لثه (p value=0.01) و عمق پروبینگ (p value=0.005) هم ارتباط مستقیم و معنی دار داشت اما ارتباط آن با از دست رفتن چسبندگی کلینیکی معنی دار نبود (p value>0.05).نتیجه گیری: با توجه به این محدودیت های مطاله، رابطه بین از دست رفتن چسبندگی با کاهش تراکم استخوان مطرح می کند که پوکی استخوان می تواند از جمله عوامل زمینه ساز تشدید بیماری های پریودنتال به شمار رود. بررسی های بیشتر توصیه می گردد.

هیداتیدوز در انسان معمولا به صورت درگیری ریه و کبد می باشد. درگیری پستان به کیست هیداتیک نادر است. بیمار خانم 26 ساله ای بود که به علت توده قابل لمس در پستان راست مراجعه نموده و در بررسی سونوگرافیک ضایعه کیستیک نشان داده شد. در ماموگرافی تصویر یک ضایعه اوپاک با حدود شارپ و کاملا مشخص و یک حاشیه نازک کلسیفیه در ناحیه تحتانی داخلی پستان راست به ابعاد 4×3 سانتیمتر مشاهده شد. ضایعه بدون تخریب بافتی و میکروکلسیفیکاسیون بود. تشخیص کیست هیداتیک پستان بر اساس یافته های فوق مطرح و در پاتولوژی ثابت گردید.